Kiedyś zaliczano je do
achondrytów, czyli meteorytów nie mających chondr, i stąd
dawna nazwa "amfoteryty" używana dziś głównie przez
kolekcjonerów. Meteoryty te zawierają bardzo mało
metalicznego żelaza i słabo przyciągają magnes. Skorupa na
ich powierzchni jest stosunkowo gładka. Wśród chondrytów
zwyczajnych mają największą zawartość żelaza w oliwinach i
piroksenach, ale nie ma wyraźnej granicy między nimi, a
typem L. Dlatego wiele meteorytów jest klasyfikowanych jako
L/LL. Siódemka oznacza, że materia meteorytu była w planetce
bardzo silnie ogrzana, na granicy stopienia, tak że chondry
połączyły się z otaczającym ciastem skalnym i są praktycznie
niewidoczne. |
Dar al Gani 1022, Libia, 27° 05’
N, 16° 15’ E. 25 kwietnia 2001 roku znaleziono na Saharze
zwietrzały kamyk (W3, S2) ważący 33,6 g. Składa się z ziaren
o wielkości do 0,2 mm; rzadko występują reliktowe chondry,
zawiera oliwin, ortopiroksen, plagioklaz; metal jest
utleniony; obecny jest też chromit i troilit.
TŚcK: 1,445 sc.
W tle: meteoryt Dar al Gani 1022 |