Zawierają bardzo mało metalicznego żelaza i słabo przyciągają magnes. Skorupa na ich powierzchni jest stosunkowo gładka. Wśród chondrytów zwyczajnych mają największą zawartość żelaza w oliwinach i piroksenach, ale nie ma wyraźnej granicy między nimi, a typem L. Dlatego wiele meteorytów jest klasyfikowanych jako L/LL. Trójka oznacza, że materia meteorytu była niezbyt silnie ogrzana, gdy meteoryt był jeszcze częścią jakiejś planetki. Chondry w tym meteorycie są doskonale widoczne i słabo połączone z drobnymi okruchami tworzącymi tzw. ciasto skalne, w którym chondry  siedzą. Ciasto skalne zawiera wiele szkliwa. Składniki takiego meteorytu nie znajdują się w równowadze chemicznej.

Dar al Gani 785, Libia, 27° 00’ N, 16° 27’ E. W styczniu 2000 r. znaleziono na Saharze 11 zwietrzałych kamyków (W4, S2) ważących razem 278 g.
SKoZ: 0,1 f.

Parnallee, Indie, 9° 14’ N, 78° 21’ E. 28 lutego 1857 r. o godz. 12.00 po detonacjach widziano, jak spadły dwa kamienie 134 i 37 funtów (60,8 i 16,8 kg). Parnallee miało być 16 mil na południe od Madury, ale nie ma w tym okręgu wioski o takiej, lub podobnej nazwie. Miejscem spadku jest prawdopodobnie Perunali 52 mile SSE od Madury. Dokładna klasyfikacja LL3,6
MWGUW: 7,8 s; MGUJ: 4,37 fc; MKGW: 3,274 s; KMaG: 2,7 sc, JanW: 1,83 s, 0,001 f.

Richfield, Kansas, USA, 37° 13’ N, 101° 41’ W. Podczas robienia tarasów pod uprawę zboża znaleziono w 1983 r. kamień ważący 40,8 kg. Dokładna klasyfikacja LL3,7
JanW: 9,0 s; KMaG: 4,1 sc; HGwL: 1,3 s.

Sahara 99159. Znaleziono jeden kamień ważący 1023 g.
TŚcK: 0,95 s.

W tle: meteoryt Parnallee