|
Baszkówka, Polska, 52° 2’ N, 20°
56’ E. W pogodne, upalne popołudnie, 25 sierpnia 1994 r. tuż
przed godz. 16, pan Krzysztof Grodzki z małej wioski
Baszkówka przylegającej do Głoskowa k/Warszawy usłyszał
bardzo głośny szum. W pierwszej chwili pomyślał, że to jeden
z mieszkańców Głoskowa lata na motolotni i zaczął jej
wypatrywać. Niczego jednak nie dostrzegł. Szum przypominał
mu odgłos wydawany przez wirujące łopaty śmigieł (p. Grodzki
pracował na lotnisku). Podobny hałas słyszały jego żona i
sąsiadka, ale też niczego nie dostrzegły. Pracująca w polu
jego szwagierka obejrzała się słysząc hałas i zobaczyła
fontannę ziemi jakieś 200 metrów od niej. Szukając we
wskazanym kierunku p. Grodzki odnalazł krąg świeżo
poruszonej ziemi o średnicy ok 1,5 m. z niewielkim dołkiem w
środku. Na głębokości ok. ćwierć metra natknął się na coś
twardego. Po chwili wykopał jeszcze lekko ciepły, czarny
kamień ważący ponad 15 kg. Dopiero pół roku później meteoryt
ten trafił do Państwowego Instytutu Geologicznego w
Warszawie. Największe wrażenie robi niezwykle bogata rzeźba
powierzchni tego meteorytu. Pod tym względem jest to
najpiękniejszy okaz meteorytu w polskich zbiorach i jeden z
najpiękniejszych w zbiorach światowych. Jest to
podręcznikowy przykład tzw. orientowanego meteorytu, który
nie koziołkował podczas spadania. Jego czołowa powierzchnia
przybrała charakterystyczny kształt spłaszczonego stożka
pokrytego rozchodzącymi się promieniście wyżłobieniami
wytworzonymi przez zawirowania powietrza. To właśnie na
podstawie kształtu orientowanych meteorytów zaprojektowano
osłony ablacyjne chroniące statki kosmiczne powracające na
Ziemię. Cała powierzchnia pokryta jest czarną skorupą
obtopieniową, która na przedniej stronie jest bardziej szara
i gładka, a na tylnej matowo czarna i porowata. Nieliczne
odpryśnięte fragmenty ukazują szarą materię meteorytu, w
której wyraźnie widać chondry, a pod lupą srebrzyste
ziarenka metalicznego żelaza i złotawe ziarenka siarczku
żelaza - troilitu.
MGPIG: 15000 wcs; OAUJ: 54,3 sc; KMaG:
19,4 ep; MGPAN: 13,00 fc; MMKF: 11,6 sc;
JAB: 6,23 f; AZGR: 6,01 s; PWDT: 5,8 s; MKGW: 4,0 sc;
WWoG: 2,4 s, 0,4 fc; TZwW: 2,1 fc; ASPF:
2,03 sc, ts; MCiD: 1,8 f; JJDL: 1,39 fc; JP:
0,70 f; KZT: 0,7 fc; BDąT: 0,5 f; GMiL:
0,2 f; JBaZ: 0,2 f; SKoZ: 0,2 fc; TŚcK:
0,128 s; KMoW: 0,1 fc; JanW: 0,06 f.
Beaver, Oklahoma, USA, 36° 48’ N, 100°
32’ W. W 1940 r. zauważono, że ważący 25,628 kg
kamień, służący od około 40 lat jako odbojnik do drzwi
aresztu hrabstwa Beaver, jest meteorytem.
TŚcK: 0,19 s.
Bechar 001,
Algeria, 30° 50’ N, 3° 20’ W. W sierpniu 1998 r. Bruno
Fectay i Carine Bidaut kupili od nomadów dwa duże meteoryty
(39 kg i 12 kg) oraz trochę mniejszych fragmentów. Później
stwierdzili, że fragment 150 g zawiera znacznie więcej
metalu i musi pochodzić z innego spadku. Otrzymał on nazwę
Bechar 002.
KMaG: 11,4 sc; TŚcK: 1,90 s; RZdS:
1,5
s;
RKoW: 0,36
f.
Bluff (a),
Teksas, USA, 29° 53’ N, 96° 53’ W. W 1878 r. znaleziono 3
mile SW od La Grange kamień ważący ok. 145 kg. Drugi kamień,
7,7 kg. znaleziono w 1896 r. Trzeci, 13,5 kg. znaleziony
przed 1917 r., uznano w 1995 r. za należący do odrębnego
spadku, zaliczono do typu L4 i nazwano Bluff (b) dodając do
nazwy pierwszego literkę (a).
MGPAN: 219,63 s, 23,82 sc, 8,78 s; RKoW: 8,1
sc; KTKUB: 6,70
sc; JPłB: 5,3 sc; RZdS:
4,1
s; KMaG: 2,1 s; ASPF: ts.
Briscoe,
Teksas, USA, 34° 21’ N, 101° 24’ W. Kamień 1773 g.
znaleziono w 1940 r. 16 mil na wschód od Kress w hrabstwie
Briscoe.
KMaG: 1,7 fc.
Campos Sales,
Brazylia, 7° 2’ S, 40° 10’ W. Wieczorem 31 stycznia 1991 r.
deszcz meteorytów spadł na pola około 18 km na wschód od wsi
Campos Sales. Według świadków poprzedził go jasny błysk i
grom dźwiękowy, po czym było słychać świst spadających
kamieni “jak świst pocisku”. Mieszkańcy znaleźli kilka
okazów rozrzuconych na obszarze 1 x 3 km. Po 15 dniach
przybyli na miejsce spadku T.V.V. Costa i V.W. Vieira z
Uniwersytetu w Ceara, którzy znaleźli dalsze fragmenty przy
drodze przecinającej pole zboża, na które spadły meteoryty.
W sumie zebrano 23,68 kg meteorytów ważących od 3 g do 3,5
kg. Świadkowie mówili, że bolid leciał z południowego
zachodu na północny wschód 70° od kierunku N-S. Potwierdza
to rozmieszczenie meteorytów z których największe spadły na
na wschodzie, a najmniejsze na zachodzie.
KMaG: 64,3 sc; JPłB: 7,3 sc; RKoW: 7,3
sc; ASPF: 6,3
cs; KTKUB: 5,8 ep; JŁuW: 2,5 ep.
Dhofar 221,
Oman, 18° 15’ N, 54° 12’ E. 7 marca 2000 roku znaleziono
ponad 100 zwietrzałych kamyków (W3, S2) ważących łącznie
3536 g.
KTKUB: 7,9 cs.
Dhofar 446,
Oman, 18° 56’ N, 54° 41’ E. 31 marca 2001 roku znaleziono
około 120 zwietrzałych kamieni (W4, S1) ważących łącznie
12400 g.
KTKUB: 1,5 cs, 0,9 cs.
Elenovka,
Ukraina, 47° 50’ N, 37° 40’ E. Po południu, 17 października
1951 r. koło stacji kolejowej Elenovka spadło 8 kamieni.
Zebrano 54,64 kg.
KMaG: 24,5 sc; ASPF: 3,6 sc.
Etter,
Teksas, USA, 35° 59’ N, 101° 54’ W. W 1965 r. wyorano 4 całe
kamienie i jeden fragment, ważące w sumie 153,3 kg. Później
znaleziono dalsze okazy, w sumie 256 kg. Pierwotnie
klasyfikowany jako H6.
KSoK: 146,4 sc; OPiOA: 127,5 sc; WWoG:
14,5 s; JanW: 8,5 s; AKiW: 7,4 sc; JStM:
5,2 s; KMaG: 4,4 sc; RUrŚ: 3,6 s; KBKE:
3,5 s; JWoK: 3,2 s; JBaE: 2,7 s; JAB:
2,6 sc; MPPF: 1,3 s; RZdS:
0,367
f; HGwL: 0,06 f.
Farmington,
Kansas, USA, 39° 45’ N, 97° 2’ W. Po pojawieniu się bolidu i
detonacjach o godz. 13.00, 25 czerwca 1890 r. widziano, jak
spadł kamień 188 funtów (85,3 kg), a potem znaleziono drugi
91 funtów (4 kg). Wyróżnia się rekordowo krótkim wiekiem
ekspozycji na promieniowanie kosmiczne mniejszym niż 25 tys.
lat.
MGPIG: 17,6 s.
Forestburg (b),Teksas, USA, 33° 30’ N,
97° 35’ W. W 1957 r. Willard Freeman znalazł w korycie
wyschniętego strumienia mało zwietrzały kamień z silnymi
zmianami szokowymi (W1, S5) ważący 26,6 kg.
RZdS:
2,5
s;
BSzW: 1,80 s.
Ghubara,
Oman, 19° 14’ N, 56° 9’ E. Od 1954 r. znajdowane są na
pustyni meteoryty ze zwietrzałą skorupą, ale świeże
wewnątrz.
MCiD: 504 ep; KMaG: 494,0 hs; JanW:
86,7 ep, 55,0 cs; Zea: 63,2 ep; JPłB: 61 ep;
KTKUB: 40,2 cs; JŁuW: 29,2 fs; RZdS:
28,4
s; MKoL: 27,0
sc; AKiW: 18,6
s; WSZ: 18,25 sc; WWoG: 17,8 s; RKoW:
16,6 ep; JStM:
10,3 sc; JSzW: 9,9 sc; Awaken: 7,7 sc; JBaZ:
4,5 s; SKoZ: 4,1 sc; KZT: 4,0 s; ŁODG:
3,5 s; GMik: 3,0 s; MLPS: 2,7 sc; JJDL:
2,6 sc; TŚcK: 2,2 s; FMaP: 1,5 s; HGwL:
0,3 ep.
Gretna,
Kansas, USA, 39° 56’ N, 99° 13’ W. Kamień rozbity na trzy
części znaleziono w 1912 r. 12 mil na północ od Gretny. Dwa
fragmenty ważące 36 kg i 22,7 kg pasują do siebie ukazując
brak trzeciego fragmentu, prawdopodobnie ok. 23 kg.
RZdS:
1,0
f.
Hammadah al Hamra 254, Libia, 29° 06’
N, 11° 57’ E. W listopadzie 1997 r. znaleziono zwietrzały
(W3, S2), zbrekcjowany kamień ważący 649,6 g. Sklasyfikowany
jako L5-6.
RZdS:
4,9
s.
Haskell,
Teksas, USA, 33° 13’ N, 99° 44’ W. Meteoryt znalazł w 1909
lub 1910 r. Clay Kimbrough senior orząc pole 4 mile na
północ od centrum miasta Haskell. Zabrał ważący 36 kg okaz
do domu, gdzie leżał do roku 1948. W maju owego roku wysłano
fragment do H. H. Niningera, który zidentyfikował meteoryt.
W lipcu Oscar Monning wykupił okaz i przekazał go
Niningerowi.
MPPF: 0,43 s.
Homestead,
Iowa, USA, 41° 48’ N, 91° 52’ W. Późnym wieczorem 12 lutego
1875 r. pogodne zimowe niebo rozjaśnił ogromny bolid pędzący
z południa na północ. Był jaśniejszy niż Księżyc w pełni.
Towarzyszył mu głośny, niemal ciągły grzmot. Dwie mile nad
ziemią bolid eksplodował i na pokryty śniegiem obszar około
18 mil kwadratowych koło miasteczka Homestead między Amana a
Boltonville spadł deszcz kamieni. Pierwszy meteoryt
znaleziono, jak leżał na śniegu po odbiciu się od miejsca
spadku. W ciągu następnych kilku lat zebrano około 100
kamieni ważących w sumie ok. 500 funtów (226,8 kg)..
Największy ważył ok. 74 funtów (33,6 kg),
KMaG: 4,1 fc; HGwL: 3,5 f.
Jiddat al Harasis 091,
Oman, 19° 42’ N, 56° 39’ E. Od 19 października 2002 roku
znaleziono ponad 1000 zwietrzałych kamieni (W3, S2) o
łącznej wadze 123374,4 g. Pochodzą ze wspólnego spadku ze
znalezionymi dzień wcześniej 15 kamieniami JaH 090.
KTKUB: 6,3 cs; RZdS:
5,5
cs;
BSzW: 5,30 cs;
RKoW: 4,15 cs.
Kaufman,
Teksas, USA, 32° 35’ N, 96° 25’ W. Kamień ważący 23 kg
znaleziono w 1893 roku 4 czy 5 mil na zachód od Kaufman.
KMaG: 17,9 sc; RZdS:
0,231
f.
Knyahinya,
Ukraina, 48° 54’ N, 22° 24’ E. 9 czerwca 1866 r. po bolidzie
i detonacjach spadł deszcz ponad 1000 kamieni ważących w
sumie ponad 500 kg. Największy z nich ważył ok. 293 kg. i
przez wiele lat był największym meteorytem kamiennym, póki
nie został zdetronizowany przez Norton County, a potem przez
Jilin.
MMWr: 166,95 cs, 26,0 ep; MGPAN: 88,72 hs,
21,90 fc; MGUJ: 10,9 cs; ASPF: 2,9 fs; KMaG:
1,3 sc.
Marlow,
Oklahoma, USA, 34° 36’ N, 97° 55’ W. W lutym 1936 r.
znaleziono na farmie zwietrzały fragment ok. 340 g. Dalsze,
dużo większe kamienie, wykopano w 1987 r. robiąc zbiornik na
wodę.
MGPIG: 200 sc; OPiOA: 53,47 sc; MCiD:
41,3 fs; OAUJ: 41,3 sc; LChG: 40,0 s; MMKF:
36,0 sc; MWGUW: 27,2 s; MMuK: 16,8 sc; KMaG:
16,5 sc; MiO: 14,3 s; TCeŁ: 12,8 sc; MWiW:
11,2 s; JAB: 9,7 s; MZPAN: 9 s; MStP:
5,95 sc, 5,4 sc; KSoK: 5,6 s; WSZ: 5,5 sc;
MŚcG: 5,2 s; PiOAG: 4,6 s; KSzS: 4,4 s;
ITS: 3,9 s; BDąT: 3,7 s; MKGW: 3,4 s;
MSPK: 3,4 s; BChF: 2,9 s; JRaT: 2,7 ep,
0,95 s; TZwW: 2,5 s; GMGS: 2,1 s; KZT:
2,0 s; ACzD: 1,7 sc; JStM: 1,4 s; ŁODG:
1,39 s; MPPF: 1,1 s; HGwL: 0,9 s; JBaZ:
0,85 s; PSoO: 0,8 s; KBKE: 0,65 ep; TP!W:
0,4 s; RZdS:
0,34
s; ASPF: ts+ts.
Mbale,
Uganda, 1° 4’ N, 34° 10’ E. 14 sierpnia 1992 r. spadł deszcz
kamieni na miasto Mbale i okolice. Usłyszano potężną
eksplozję, po której nastąpiły grzmoty. Na niebie widoczny
był szarobiały, dymny ślad. Kamienie uderzyły w kilka
budynków, ale nikt nie został ranny. Chłopiec został
uderzony w głowę malutkim meteorytem, który spadał przez
liście bananowca i dlatego nie wyrządził mu krzywdy. Zebrano
426 kamieni, z których największy ważył 27,4 kg. a wszystkie
razem 108 kg. Meteoryt sklasyfikowano jako L5/6.
MWGUW: 45 sc; MGUJ: 39,7 sc; OPiOA:
15,3 fc; WWoG: 14,7 s; MGPIG: 7,9 cs; JanW:
7,2 cs; KMaG: 5,0 cs; BDąT: 2,2 hs; JJDL:
1,2 hs.
Mt. Tazerzait,
Niger, 18° 42’ N, 4° 48’ E. Po południu 21 sierpnia 1991 r.
spadł kamień 110 kg. Świadkiem spadku był siedmioletni
chłopiec z plemienia Tuaregów. Datę zapamiętano, bo były to
urodziny chłopca. Tuaredzy rozbili meteoryt na kawałki,
które sprzedali m. in. do Swiss Meteorite Laboratory.
Podobny do chondrytu Baszkówka.
MGPIG: 172,7 ep; MWGUW: 35,5 s; JanW:
23,5 sc; OPiOA: 16,3 s; KMaG: 15,6 sc;
AZGR: 10,5 sc;
KTKUB: 10,1 sc; ASPF: 10,0 s, ts+ts; MMuK:
9,8 s; MKGW: 9,2 s; WWoG: 8,9 s; MCiD:
8,6 s; AKiW: 7,7 sc; KSzS: 7,0 s; LPoW:
7,0 s; KSoK: 6,4 s; HGwL: 6,2 s; RITc:
6,1 sc; JAB: 5,6 s; GMiL: 5,2 s; MEPZG:
5,2 s; RKoW:
5,0 s; WSZ: 4,71 sc; JWoK:
4,0 s; TŚcK: 4,0 s; MStP: 3,69 sc; RUrŚ:
3,5 s; JPłB: 3,2 sc; TZwW: 2,4 s; GMik:
2,0 s; KZT: 1,8 s; JStM: 1,4 s; NAWPI:
1,1 s; RZdS:
0,85
s; KMoW: 0,6 f; ToGa: 0,5 fc; SKoZ:
0,47 s.
Northwest Africa 064.
Mike Farmer kupił 9 sierpnia 2000 roku w Erfoud kilkanaście
meteorytów ważących łącznie 13,7 kg, znalezionych podobno
niedaleko granicy z Algierią. Średnio zwietrzałe ze zmianami
szokowymi (S4, W2).
JanW: 21,5 s; SKoZ: 6,88 ep.
Northwest Africa 904.
W czerwcu 2001 roku zakupiono w Zagorze 50 mało zwietrzałych
(S3, W1) kamieni ważących łącznie 26399 g.
JanW: ??? sc.
Northwest Africa 1697,
Maroko. W 2002 roku zakupiono w Rissani jeden mało
zwietrzały kamień z dużymi zmianami szokowymi (S4, W1)
ważący 3000 g.
JanW: 4,9 sc.
Oak,
Australia, 31° 35’ S, 127° 42’ E. W 1968 r. częściowo
zwietrzałą bryłę 75,3 g. znaleziono około 20 mil NW od
posiadłości Mundrabilla.
NAWPI: 6,5 s; KMaG: 6,0 sc.
Park Forest,
Illinois, USA, 41° 29’ N, 87° 41’ W. Około północy, 26 marca
2003 roku liczni mieszkańsy stanów Illinois, Indiana,
Wisconsin i Ohio widzieli jasny bolid. Deszcz kamieni spadł
głównie na miasteczko Park Forest. Trafione zostały
przyjamniej dwa domy i remiza straży pożarnej. Znaleziono
dziesiątki meteorytów; największy waży około 3 kg, a w sumie
zebrano ponad 18 kg. Meteoryty pokrywa ciemna skorupa; tam
gdzie zostały odłupane fragmenty, widać brekcjową strukturę
i ciemne żyłki oraz ziarna troilitu i metalu. Stopień
szokowy S5.
KMaG: 3,91 sc; JanW: 0,50 fc; TŚcK:
0,107 fc.
Qidong,
Chiny, 32° 05’ N, 121° 30’ E. Pod wieczór, 2 lipca 1982
roku, spadł kamień ważący 1275 g. Sklasyfikowany jako L5 z
możliwością LL.
JanW: 1,20 f.
Sahara 99477.
W 1999 roku Labennowie znaleźli 7 kamieni ważących łącznie
9220 g. Są lekko zwietrzałe, żyłkowane, z silnymi zmianami
szokowymi (W2, S6), zawierają ringwoodyt. Sklasyfikowane na
Uniwersytecie Śląskim przez prof. Łukasza Karwowskiego.
MCiD: 1072 ep; JSzW: 99,0 s; JanW: 91,0
ep, 55,0 ep; Zea: 88 s; JBaZ:
66 s; WWoG:
50 s; MKoL: 38 s; KMaG: 37,0 s, 29,0 fc;
MStP: 36,77 sc; JStM: 32,0 s; SKoZ: 28 sc;
MKwK: 26,1 ep;
JWKW: 21,23 s; WSZ: 21,04 ep; RZdS:
11,6
s; AJNH: 10,5
s.
Sandy Creek,
Nebraska, USA, 40° 26’ N, 90° 4’ W. 9 lipca 1999 r. Podczas
wyrównywania pasa startowego na lotnisku znaleziono
zwietrzały (S4, W4) kamień ważący 1330 g.
JanW: 0,46 f.
Sayh al Uhaymir 002,
Oman, 20° 52’ N, 56° 53’ E. 8 października 1999 r.
znaleziono 102 okazy ważące razem 2569 g. Sklasyfikowany
jako L5-6.
KZT: 3,4 s.
Sayh al Uhaymir
278,
Oman, 21° 16’ N, 57° 11’ E. 11 listopada 2002 M.
Hauser i L. Moser
znaleźli 158 zwietrzałych (W3, S4) okazów ważących razem 27860,8 g.
BSzW: 3,20 f; RZdS:
0,45
cs.
Shelburne,
Kanada, 44° 3’ N, 80° 10’ W. 13 sierpnia 1904 r. o 20.00 po
pojawieniu się bolidu i detonacjach spadły dwa kamienie 28 i
13 funtów (12,7 i 5,9 kg).
KMaG: 0,9 f.
Sierra Colorada,
Argentyna, 40° 48’ S, 67° 29’ W. Rancher strzegący bydła
znalazł 7 maja 1995 r. kamień 71,3 kg.
KMaG: 37,1 sc; JAB: 9,5 s; ASPF: 9,1 s;
MWGUW: 7,5 s; TZwW: 0,9 f.
South Plains,
Teksas, USA, 34° 16’ N, 101° 15’ W. Około 1971 r. znaleziono
na polu kamień 4763 g.
JAB: 2,5 sc; KMaG: 0,1 sc.
Taiban,
Nowy Meksyk, USA, 34° 27’ N, 104° 1’ W. Znaleziony w 1934 r.
Początkowo wszystkie meteoryty z tego obszaru zaliczano do
spadku La Lande. Później udowodniono, że ok. 25 kg należy do
odrębnego spadku.
KMaG: 5,7 fc; MPPF: 2,2 sc; JBaZ: 1,5
f; WSZ: 1,4 f.
Tjerebon,
Indonezja, 6° 40’ S, 106° 35’ E. Po pojawieniu się 10 lipca
1922 r. o godz. 22.30 bolidu pędzącego z NE na SW i
detonacjach znaleziono na wyspie Jawie dwa kamienie: 8,5 kg
i 8 kg. Podobny do chondrytu Baszkówka.
MGPIG: 17,3 s; KMaG, 1,9 sc.
Tsarev,
Rosja, 48° 42’ N, 45° 42’ E. Z Carycyna i wielu miejscowości
w rejonie dolnej Wołgi obserwowano wieczorem, 6 grudnia 1922
r., bolid, który był tak jasny, że zrobiło się widno, jak w
dzień, po czym nastąpiła potężna eksplozja. Mimo poszukiwań
meteorytów jednak nie odnaleziono. W latach 60-tych
rozpoczęto zaorywanie i uprawianie stepów nadwołżańskich,
gdzie nie ma kamieni. Traktorzystów dziwiła więc obecność
ciężkich kamieni w rejonie Cariowa. Pierwszy taki kamień
znaleziono w 1968 r. W 1979 r. spawacz, Borys Nikiforow
zaczął podejrzewać, że to mogą być meteoryty. Napisał list,
a potem wysłał próbkę do Komitetu do badań Meteorytów
Akademii Nauk ZSRR. Przedstawiciel Komitetu przyjechał z
walizką po meteoryty i zaniemówił widząc na podworzu ich
stertę. Znaleziono na polach 28 kamieni o łącznej wadze
1131,7 kg. Największy z nich waży 284 kg. W 1923 r. brano
ten teren pod uwagę, ale relacje świadków były
nieprecyzyjne, a miejscowe władze twierdziły, że na ich
terenie na pewno nic nie spadło. W 1982 r. ekspedycja
kierowana przez Cwietkowa znalazła dalsze 25 okazów o
łącznej wadze ok. 100 kg.
KMaG: 276,0 fs; MCiD: 249,2 fs; JStM:
86,6 sc; OPiOA: 48,35 ep; WWoG: 14,3 sc;
AKiW: 12,2 sc; MGPIG: 10 s; KZT: 9,8 s;
MStP: 9,75 sc; MEPZG: 6,9 s; JSzW: 4,8 sc;
JWoK: 4,4 s; PSoO: 3,3 ep; GMik: 2,8 s;
MPPF: 2,7 f; MMWr: 2,38 f, 1,71 f, 1,48 f, 1,07
f, 0,65 f; TŚcK: 2,2 ep; SKoZ: 1,9 sc; IZA:
1,45 s.
Valera, Wenezuela,
9° 19’ N, 70° 38’ W. Wieczorem, 15 października 1972 roku,
na farmie El Tinajero widziano jasne światło, któremu
towarzyszył głośny grzmot. Nastpnego ranka dr Arginiro
Gonzales i jego gość, Juan Dionicio Delgado, zauważyli, że
spadajacy kamień najwidoczniej zabił krowę. Kamień rozpadł
się na trzy kawałki ważące 38 kg, 8 kg i 4 kg. Największy
leżał przez wiele lat na zewnątrz i jest dość zwietrzały
(S4, W3).
KMaG: 7,3 s; JanW: 6,7 sc.
Viedma, Argentyna,
41° 04’ S, 62° 51’ W. 1 stycznia 2003 roku znaleziono na
plaży w prowincji Rio Negro kamień ważący 6900 g.
JanW: 3,5 sc.
W tle: meteoryt Sahara 99477 |
