Al Haggounia 001, Maroko, 27° 30' N, 12° 30' W. W 2006 r. znaleziono na powierzchni lub wykopano ponad 3 tony zwietrzałych fragmentów. Współrzędne dotyczą środka obszaru rozrzutu rozciągającego się na około 40 km. Waga fragmentów waha się od kilku gramów do ok. 50 kg; te największe wykopano z ziemi. Zewnętrzna powierzchnia jest rdzawo-brązowa w wyniku wietrzenia. Wewnątrz barwa od niebieskoszarej do rdzawej w pobliżu szczelin. Skałą jest porowata o wielkości porów do kilku centymetrów. Składa się głównie z enstatytu i plagioklazu. Występuje też troilit, grafit, daubreelit, oldhamit, kamacyt z krzemem i schreibersyt. Znajdowane fragmenty sprzedawane były różnym dealerom i zgłaszane przez nich do sklasyfikowania jako NWA. Bardzo podobne i najprawdopodobniej pochodzące z tego obszaru są: NWA 002, 1067, 2736, 2828, 2965, 4420. Niektóre klasyfikowano jako chondryty enstatytowe.

JanW: 4325,0 cs, 52,0 ep; TŚcK: 1,534 s.

Bishopville, Karolina Płd., USA, 34° 10’ N, 80° 17’ W. 25 marca 1843 r. po detonacjach spadł kamień ok 5,9 kg.
MGUJ: 3,5 fp; JanW: 0,034 f.

Cumberland Falls, Kentucky, USA, 36° 50’ N, 84° 21’ W. Około południa, 9 kwietnia 1919 roku, po pojawieniu się bolidu i detonacjach spadło kilkanaście kamieni. Wagę największego, który rozpadł się na kawałki, ocenia się na 14 kg. Zawiera unikalną chondrytową inkluzję, prawdopodobnie typu Kakangari.
JanW: 0,11 f.

Khor Temiki, Sudan, 16° N, 36° E. 8 kwietnia 1932 r. spadło kilka kamieni i odnaleziono ok. 3,2 kg fragmentów.
MKGW: 0,522 fc; JanW: 0,010 fc.

Mount Egerton, Australia, 24° 46’ S, 117° 42’ E. W 1941 r. znaleziono 4 fragmenty, w sumie 1,7 kg. w miejscu położonym 12 mil od Mt. Egerton; składały się one z metalicznego żelaza zawierającego 6,38% Ni osadzonego w dużych kryształach enstatytu, z których jeden miał wymiary 8,5x5x2,8 cm. W grudniu 1963 r. znaleziono dalsze 250 g. W czerwcu 1966 r znaleziono tysiące małych fragmentów, w sumie ok. 20 kg, 8 mil od wierzchołka Mt. Egerton. Ze względu na wysoką zawartość metalicznego żelaza uważany za anomalny mezosyderyt.
JanW: 10,10 ep, 0,50 f; OPiOA: 5,3 hs; OAUJ: 3,5 hs; KMaG: 3,4 hs; MPPF: 2,4 hs; MCiD: 2,25 f; MKGW: 2,20 f, 0,83 f; KZT: 1,8 f+f; MEPZG: 1,2 f; JAB: 1,06 cs; JBaZ: 0,94 cs; TŚcK: 0,803 f; KSoK: 0,75 ep; RITc: 0,75 hs; TZwW: 0,7 cs; MWGUW: 0,65 wcs; BDąT: 0,6 sc; JPłB: 0,56 wcs; RBoW: 0,5 ep; GMik: 0,49 wcs; JŁuW: 0,35 wcs; PSoO: 0,35 ep; ToGa: 0,34 f; JStM: 0,3 f; ŁODG: 0,27 f; HGwL: 0,2 wcs, 0,1 cs, 0,1 cs, 0,1 cs, 0,05 cs; JWoK: 0,2 s.

Norton County, Kansas, USA, 39° 41’ N, 99° 52’ W. 18 lutego 1948 r. o 16.56 spadł deszcz kamieni na znaczny obszar w hrabstwie Norton w Kansas i w hrabstwie Furnas w Nebrasce. Odnaleziono ponad 100 kamieni, w tym jeden ważący ok. tony i jeden 131,5 funta (59,6 kg). Jest to kruchy achondryt enstatytowy ubogi w wapń ze sporadycznymi inkluzjami metalicznego żelaza niklonośnego.
MKGW: 3,984 s; JanW: 4,16 f+f, 0,220 fc, 0,188 fc, 0,50 f+f; KMaG: 1,1 f+f, 0,818 f; MCiD: 1,0 f; MEPZG: 1,0 f; JBaZ: 0,5 f; AKKC: 0,3 f; KZT: 0,3 f; HGwL: 0,2 f+f; JAB: 0,2 f+f; ŁODG: 0,157 fp; MPPF: 0,15 f; RKoW: 0,15 fc; KTKUB: 0,08 fc; TZwW: 0,1 f+f.

Pena Blanca Spring, Teksas, USA, 30° 8’ N, 103° 7’ W. 2 sierpnia 1946 r. po południu robotnicy z rancza przejeżdżający obok zbiornika wody płynącej ze źródła Pena Blanca usłyszeli głośne eksplozje, po czym na ich samochód spadły bryzgi wody, kawałki błota i roślin. Kucharka stojąca akurat na werandzie na rancho nieco na północ od zbiornika zauważyła, jak coś spadło z nieba do wody. Jak mówiła, wyglądało to “jak duży worek mąki, od którego coś odpadało”. Zdarzenie było dodatkowo niezwykłe, gdyż zbiorniki wody w tym pustynnym rejonie Teksasu są rzadkością.
Mieszkańcy rancza Gage kończyli właśnie lunch, gdy przeraził ich hałas, który przypominał “samolot, w którym nawala silnik”. Gdy wybiegli na zewnątrz, zauważyli, że zwykle czysta woda w zbiorniku jest mętna. Prócz tego, co powiedzieli robotnicy, zauważyli, że konie, które zwykle stoją przy zbiorniku, odbiegły i stały patrząc w jego stronę.
Jakieś 15 mil stamtąd był akurat letni obóz studentów geologii, którzy także słyszeli hałas. Właściciel rancza powiadomił kierownika obozu, że prawdopodobnie do zbiornika spadł meteoryt. Kierownik zawiadomił Oscara Moninga, który przyjechał na rancho. Do tego czasu robotnicy znaleźli w wodzie 4 kawałki meteorytu. Moning rozpoznał, że to istotnie meteoryt i to rzadkiego typu. Po obniżeniu poziomu wody w zbiorniku znaleziono dalsze okazy, w tym największy 47,2 kg. Połamane gałęzie wierzb na brzegu zbiornika wskazywały, że meteoryt nadleciał z południowego zachodu.
Ranczerzy nie zgodzili się na dalsze obniżenie poziomu wody i poszukiwania, gdyż woda była dla nich znacznie cenniejsza od meteorytu. Znaleziono w sumie ok 70 kg.
JanW: 4,50 s, 3,40 s, 0,922 s, 0,348 s; MKGW: 3,40 s; MWGUW: 1,8 f; KMaG: 1,5 s; OPiOA: 1,5 s; JBaZ: 1,4 s; SKoZ: 0,4 f.