|
Bencubbin, Australia, 30° 45’ S,
117° 47’ E. Kamień ważący 54 kg znaleziono 30 lipca 1930
roku 12 mil NW od Bencubbin. Drugi kamień (64,4 kg) o
identycznej budowie znaleziono w 1959 lub 1960 roku w
Mandinga.
KMaG: 1,9 s.
Gujba,
Nigeria, 11° 30’ N, 11° 40’ E. Meteoryt o stożkowym
kształcie spadł 3 kwietnia 1984 r. na pole kukurydzy koło
wioski Bogga Dingare. Przedtem widziano jasny bolid lecący z
zachodu na wschód i słyszano eksplozję. Miejscowi rozbili
meteoryt na kawałki i większość uległa rozproszeniu.
Całkowita masa nie jest znana; ocenia się ją na 100 kg. W
ostatnich latach Nigeryjczycy zaczęli sprzedawać fragmenty
tego meteorytu twierdząc, że spadł niedawno. Dr Ostaficzuk z
Uniwersytetu Śląskiego przywiózł fragmenty meteorytu do
Polski; największy podarował Muzeum Ziemi PAN.
MZPAN: 784 ep; KSoK: 8,3 sc; KMaG: 4,07
s; JPłB: 3,3 sc; JanW: 3,20 cs, 3,13 s, 2,20
s; ASPF: 2,31 fs; JBaZ:
1,516 sc; MEPZG:
1,4 f; MCiD: 0,7 f; JStM: 0,6 f, 0,5 f;
TŚcK: 0,436 f.
Hammadah al Hamra 237,
Libia, 28° 37’ N, 13° 03’ E. W 1997 roku znaleziono 3173 g.
JanW: 2,44 s.
Isheyevo,
Rosja, 53° 37’ N, 56° 20’ E. W październiku 2003 roku
traktorzysta znalazł podczas żniw, na polu koło wsi Isheyevo,
kamień ważący 16 kg, pokryty ciemnobrązową skorupą. Meteoryt
składa się z ziaren metalicznego żelaza z niklem, chondr o
wielkości od 0,02 do 1 mm, fragmentów chondr i CAI. Metal
stanowi 50 – 70% objętości. Chondry nie zawierają ziaren
metalu i są głównie enstatytowe. Typ CB3, S1, W1.
KMaG: 0,45 sc; JanW: 0,30 ep.
W tle: meteoryt Gujba |
